7 Şubat 2011 Pazartesi

yorumdan, post oldu

Nehir'in Eylemleri'ne yaptığım yorum.Ne zamandır aklımdaydı yeri geldi anlatiyim:
    Gelişim yada öğrenme (tam hatırlamıyorum)psikolojisine göre;çocukların sorularına ,onların dilinden yanıt vermek gerekiyor.Nehir babasına sormuş: ''Baba aydedenin sivri uçları bize değse canımız acır mı ?''diye. Burdan hareketle bazı şeyleri paylaşmak istedim.Nehir'e verilecek en doğru cevap ne olurdu düşünmek gerek ama ;mesela akşam hava karardığında neden heryer simsiyah oldu fln gibi sorulara aydede üzerinden yanıt verilmeli,Dünyanın bir düğmesi var ve akşam olunca aydede düğmeye basıp ışıkları söndürüyor, biz uyanmadan önce erkenden kalkıp ışıkları açıyor gibi :)

       Birde bizim bıdık 2 yaşında ,düşüp sağını solunu bir yere çarptığında hemen orayı dövmeye başlıyoruz cümbür cemaat .Artık bunun da yanlış olduğu konuşuluyor.Çocuk büyüdüğünde suçu hep karşı tarafta aramaya başlıyormuş.Yani artık seni gidi pis sehpa yada pis kapı gelmiş kızıma çarpmış :) gibi cümleleri bir kenara bırakıyoruz.Sevgiler...